Przedstawienie:

Sen o Bezgrzesznej...

Autor: Jerzy Jarocki Józef Opalski przedstawienia tego autora >

Reżyser: Jerzy Jarocki przedstawienia tego reżysera > Jerzy Stuhr przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Jerzy Juk-Kowarski przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Kosma, Postać w Kabarecie: Jerzy Stuhr przedstawienia >

Franciszek Józef, Michał Hoffman: Edward Wnuk przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, członek Delegacji, Adam Ronikier, Obrońca: Jerzy Święch przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Żołnierz, Postać w Kabarecie: Mieczysław Grąbka przedstawienia >

Uczestniczka obrzędu: Hanna Smólska przedstawienia >

Uczestniczka obrzędu, Dziewczyna, Stanisława Firecka : Elżbieta Karkoszka przedstawienia >

Strażnik, Franciszek Kwilecki: Jan Krzyżanowski przedstawienia >

Dama na balu, Postać w Kabarecie: Danuta Maksymowicz przedstawienia >

Krystian, Aquellos Povos: Edward Linde-Lubaszenko przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec, Bronisław Nowak: Andrzej Hudziak przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Zygmunt Józefczak przedstawienia >

Dama na balu, Sanitariuszka, Postać w Kabarecie: Alicja Bienicewicz przedstawienia >

Pielgrzym, Skazaniec, Uczestnik obrzędu: Zbigniew Kosowski przedstawienia >

Dama na balu, Postać w Kabarecie: Ewa Kolasińska przedstawienia >

Dama na balu: Margita Dukiet przedstawienia >

Uczestniczka obrzędu : Wanda Kruszewska przedstawienia >

Dama na balu: Elżbieta Willówna przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Stanisław Zając: Tadeusz Jurasz przedstawienia >

Konrad, Chochoł: Jerzy Trela przedstawienia >

Wilhelm II: Andrzej Buszewicz przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Jan Horodyski, Minister Władysław Kiernik : Edward Dobrzański przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Jacek Romanowski przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, członek Delegacji: Ryszard Łukowski przedstawienia >

Naczelnik więzienia, Prokurator II: Tadeusz Huk przedstawienia >

Malarz, Postać w Kabarecie: Leszek Piskorz przedstawienia >

Recytatorka: Anna Polony przedstawienia >

Mikołaj II, Wojewoda Kazimierz Gałecki: Wiktor Sadecki przedstawienia >

Infantka, Postać w Kabarecie: Grażyna Laszczyk przedstawienia >

Pan na balu, Erazm Piltz, Kazimierz Epfe: Juliusz Grabowski przedstawienia >

Dama na balu: Halina Wojtacha przedstawienia >

Dama na balu, Postać w Kabarecie: Anna Chudzikiewicz przedstawienia >

Dama na balu: Barbara Bosak przedstawienia >

Recytatorka: Teresa Budzisz - Krzyżanowska przedstawienia >

Mularz, Żołnierz, Postać w Kabarecie: Wiesław Wójcik przedstawienia >

Kuba, Pan na balu, Jan Rejman: Stanisław Gronkowski przedstawienia >

Grzegorz, Generał Józef Czikel: Kazimierz Borowiec przedstawienia >

Starażnik, Michaił Rodzianko, Przewodniczący Sądu: Henryk Majcherek przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu: Jerzy Fedorowicz przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Zakonnik, Emil Bobrowski: Antoni Żukowski przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu: Ferdynand Wójcik przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Jan Stańczyk: Leszek Świgoń przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Marian Seyda, Prokurator I,: Roman Stankiewicz przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec, Wincenty Pietrzyk: Marcin Sosnowski przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Adam Romanowski przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Prelegent, Bolesław Drobner: Jerzy Radziwiłowicz przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Marek Litewka przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

 

(…) Jerzy Jarocki, reżyser uzna­ny za mistrza precyzyjnej, twórczej interpretacji lite­ratury w teatrze, ostatnim wystą­pieniem zaskoczył, podejrzewam, nawet największych swoich zwo­lenników. Ostrożny i rozważny w przyswajaniu mód i aktualnie obowiązujących stylów nagle za­anektował z impetem u niego niespotykanym doświadczenia teatru otwartego lat sześćdziesiątych, wdając się równocześnie w dość ryzykowną polemikę z Konradem Swinarskim i jego teatrem zbudo­wanym na materiale Mickiewi­czowskich "Dziadów". "Sen o Bezgrzesznej" rozgrywa się w ca­łym teatrze, a poszczególne pla­ny akcji niejako nakładają się na schemat głośnej inscenizacji tragi­cznie zmarłego reżysera, którego dzieło stało się szybko mitem i ar­tystycznym posłaniem.
Jarocki przez prawie dziesięć mie­sięcy konstruował spektakl, jakiego jeszcze nikomu nie udało się stworzyć w teatrze. Bo i mierzył bardzo ambit­nie. Chciał pokazać drogę narodu do niepodległości. Wybrał więc odległą datę wyjściową. Rok 1863. Ale rzeczy nie zakończył radosnym zmartwych­wstaniem. Postanowił przypomnieć ko­lejny dramatyczny moment w dzie­jach narodu. Nie zdołano przecież ochłonąć z szoku, jakim było odzy­skanie niepodległości po 120 latach nie­woli, gdy wymarzona i wyśniona bez­grzeszna czyli Polska stała się miej­scem bratobójczych walk. A wiec wypadki krakowskie 1923 roku i głośny proces uczestników robotniczego straj­ku, podczas którego doszło do krwa­wych starć z wojskiem i policją. I wreszcie zaskakujący finał. Ostry po­litycznie kabaret, oparty na tekstach z dwudziestolecia międzywojennego, wyreżyserowany i prowadzony przez Jerzego Stuhra. (…)
Marian Sienkiewicz, Przekrój Teatralny, Przekrój 1979, nr 1771.
 
(…) W spektaklu bierze udział cały pra­wie zespół teatru, nie ma protagonistów, jest bohater zbiorowy choćby przez chwilę był konkretnym czy literackim mitem - Kon­radem, Baryką, Czarowicem z "Róży". Nie ma też popisowych ról, są pełne wykazu i perfekcyjnie zagrane krótkie sekwencje indywi­dualne w ogromnej, zdyscyplinowa­nej i piekielnie konsekwentnej grze zespołowej personifikującej zespoło­wego bohatera: naród od roku 1863 do 1923 i dalej jeszcze!
Są w tym przedstawieniu obecne różne techniki teatralne i różne sty­listyki: od obrzędu - Zaduszek, po­święconego poległym w 1863 a świę­conego w Galicji w 50-lecie Powsta­nia, po rewię mody wojskowej, od romantyczno-chocholich sekwencji balu z "Róży" po kabaret w dyskote­ce, od prywatnych spotkań z aktora­mi mówiącymi o swoich rodowo­dach i przodkach po publicystyczny teatr faktu. Widzowie pilotowani są od początku przez aktorów - najczę­ściej: Stuhra który jest tu rodzajem teatralnego Arlekina - przewodnika - przechodzą z sali do sali, pos­łuszni, ciekawi "proszę, pozwolą Państwo, tędy". W pewnym momen­cie muszą się rozdzielić na dwie gru­py i każda - dopóki się nie spotkają ponownie - ogląda inne partie przedstawienia, różne dosłownie, formal­nie i fabularnie, ale jednolite w war­stwie treści zasadniczej. (…)
Teresa Krzemień, Z mieszanymi uczuciami, Kultura 1979, nr 13.
 
(…) W przedstawieniu Jarockiego znaleźć można większość typowych elementów poetyki widowiska znanej z "nowego" czy też "otwartego" teatru. Miejsce gry nie jest związane z salą teatralną, podobnie jak w licznych spektaklach tego typu jest też ono zmienne - akcja dzieje się w różnych pomieszczeniach, o nie­jednakowej powierzchni i kształcie - związanych z charakterem poszczegól­nych etapów widowiska. Widzowie w różny sposób biorą udział w przedsta­wieniu: albo je oglądają, albo są bierny­mi uczestnikami (ale już nie oglądającymi a "współgrającymi") obrzędu czy "wykładu", albo też stają się uczestni­kami czynnymi - kontaktują się bez­pośrednio z aktorami. (…)
„Sen o Bezgrzesznej”, to szczególna lekcja historii, która uczy nie zapamiętywania faktów i dat, ale ich odczuwania, przypominania, że w nas samych i wokół nas są wspomnienia i sentymenty ważne i niezmienne, choć, jak owe znalezione w szufladach pamiątki – głęboko ukryte i na co dzień nie wydobywane. Jest przez to całe widowisko Jarockiego poruszaniem pamięci, odgrzebywaniem starych fotografii i rycin, dat i wydarzeń, o których nieczęsto się mówi, a które można tu na nowo zobaczyć, przeżyć i odczuwać przez uczestnictwo w pochodzie snujących się po kolejnych salach, ze światła w ciemność, aż po upiornie śmieszny kabaret – zapowiedź tragedii i przebudzenia ze snu.
Jan Kłossowicz, Rzecz dla Teatru, Literatura 1980, nr 1.

Animacje kostiumów

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011