Przedstawienie:

Pieszo

Autor: Sławomir Mrożek przedstawienia tego autora >

Reżyser: Kazimierz Kutz przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Jerzy Kalina przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Dziewczyna: Ewa Kaim przedstawienia >

Kleopatra-Bajadera: Beata Malczewska przedstawienia >

Porucznik Zieliński: Artur Dziurman przedstawienia >

Superiusz: Krzysztof Globisz przedstawienia >

Nauczyciel: Andrzej Hudziak przedstawienia >

Pani: Aldona Grochal przedstawienia >

Ojciec: Jerzy Trela przedstawienia >

Baba: Anna Dymna przedstawienia >

Drab: Leszek Piskorz przedstawienia >

Grajek: Anna Radwan-Gancarczyk przedstawienia >

Postać siedząca: Ryszard Ostromęcki przedstawienia >

Syn: Michał Czachor przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

/…/ Na teatralnej stacji czekają przedstawiciele różnych warstw społecznych, różnych poglądów i świadomości politycznej. Jest polski chłop (Jerzy Trela) przekazujący synowi ( Michał Czachor) prostą  prawdę o uczciwości, jest Baba (Anna Dymna), w której wojna wyzwoliła handlową żyłkę i jej ciężarna, eteryczna córka (Ewa Kaim). Inteligencję reprezentuje Superiusz (Krzysztof Globisz) wygłaszający niezrozumiałe dla pozostałych kwestie i egoistycznie wykorzystujący Panią (Aldona Grochal), która, w końcu porzucona, zwiąże się z Nauczycielem (Andrzej Hudziak) i będzie z nim budować nową rzeczywistość. Porucznik Zieliński (Artur Dziurman) i Drab (Leszek Piskorz), którzy – gdy przyjdzie tylko sprzyjający moment – dadzą nogę na Zachód.

         W ten sposób mamy reprezentację całej Polski, zagraną na scenie Starego jak z nut. Aktorzy zostali idealnie poprowadzeni wprawną Kazimierz Kutza, który mistrzowsko buduje napięcie, doprowadzając do kulminacyjnej sceny wspólnego ogniska, gdzie pojednany samogonem naród, mimo różnych melodii jakie intonuje, wpada w jeden wspólny ton podany przez symbolizującego śmierć , jakby „wyjętego” ze spektakli Kantora, Grajka(Anna Radwan – Gancarczyk). Problem w tym, że nie potrwa to za długo i już za chwilę każdy pójdzie w swoją stronę. Reżyser razem ze scenografem Jerzym Kaliną pokazuje powojenną rzeczywistość, wyświetlając na dużym ekranie zasiadających na trybunach komunistycznych przywódców, traktorzystów wykuwających Świetlaną przyszłość czy tłumy ludzi uczestniczących w religijnym wydarzeniu, może kolejnej pielgrzymce Jana Pawła II do ojczyzny.
      Bo właśnie z takim bagażem, w którym miesza się wspomnienie komunizmu z naszą religijnością , idziemy do Europy. Tylko czy pociąg jadący w jej kierunku znów nie odjedzie? Czy zdążymy ją dogonić pieszo, w nie wygodnych butach, które przyszło nosić Ojcu i Synowi? Na te pytania Kazimierz Kutz nie daje już odpowiedzi., pozostawiając tę kwestię otwartą, pod osąd każdemu z widzów./…/.
Magdalena Husarska, W poczekalni, Gazeta Krakowska 2003, nr 89.  
 

Animacje kostiumów

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011