Przedstawienie:

Markiza O.

Autor: Heinrich von Kleist przedstawienia tego autora >

Reżyser: Krzysztof Warlikowski przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Małgorzata Szczęśniak przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Hrabia: Jacek Poniedziałek przedstawienia >

Matka: Agnieszka Mandat przedstawienia >

Brat: Paweł Miśkiewicz przedstawienia >

Doktor: Jerzy Święch przedstawienia >

Ojciec: Zygmunt Józefczak przedstawienia >

Akuszerka: Maria Zającówna-Radwan przedstawienia >

Julietta : Anna Radwan-Gancarczyk przedstawienia >

Leopardo: Piotr Cyrwus przedstawienia >

Doktor : Leszek Świgoń przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

Mam sympatię do tego przedstawienia wbrew krytycznym ocenom kra­kowskich recenzentów. Sądzę, że są oni wciąż zniewoleni kryteriami i przyzwyczajeniami minionej epoki, w której liczył się nade wszystko tzw. wydźwięk publicystyczno-polityczny. Chwała Bogu, teatr już nie musi speł­niać serwitutów społeczno-moralnych czy wręcz moralizatorskich. Może wreszcie i powinien być dziedziną sztuki, polem, w któ­rym mówi się metaforami i symbolami o najtajniejszych głębiach ludzkiej egzystencji, bez socjolo­gicznych i politycznych odnie­sień. Przez dziesiątki ostatnich lat wmawiano za pomocą sztuki różne konieczności podporządkowania się wymogom socjologicz­nym, biologicznym i psycholo­gicznym. Także teatr uległ tym presjom.

Wreszcie w teatrze pojawiło się coś programowo nowego, ostentacyjnie niemal przeciw ta­kiemu spłaszczeniu ludzkiej egzystencji.

Chyba dlatego młody człowiek teatru, tłumacz, adaptator i re­żyser w jednej osobie, Krzysztof Warlikowski sięgnął do twórczo­ści (...) Kleista (...). Otóż jestem sprzymierzony z intuicją i zamierzeniem adaptatora i reżysera. Wziął materiał literacki, który stawia zdecydowane weto redukowaniu życia do poziomu racjonalizmu, użyteczności i co­dziennej pospolitości.

Markiza O. jest wybuchem romantyzmu, manifestacją wizji romantyczno-marzeniowej wobec racjonalistyczno - konwencjonalnej postawy życiowej. Życie jest większe niż utylitarne i konwen­cjonalne rachuby i przyzwycza­jenia codzienności.

Jest to dobre przedstawienie, odważne, wrażliwe, konfrontacyj­ne. Debiutancki w Starym Teat­rze (na Scenie Kameralnej) re­żyser znakomicie wyczuł zło­wrogie pomruki naszego czasu i odwołał się do całkiem innego wymiaru. Ma rację. Życie to nie tylko przedmiot i pieniądz. To także ideał i marzenie, które mo­że stwarzać nowe życie. (…)

Poezji przedstawienia dobrze służy oszczędna i optycznie brzyd­ka scenografia oraz piękna mu­zyka z cytatami zaczerpniętymi z III symfonii Gustawa Mahlera. Finezyjną grą urzeka zespół ak­torski: Anna Radwan, Agnieszka Mandat, Maria Zającówna-Radwan, Jacek Poniedziałek, Zyg­munt Józefczak, Paweł Miśkie­wicz, Piotr Cyrwus i Jerzy Święch.

K. Kania, Przeciw pospolitości, Słowo-Dziennik Katolicki 1993, nr 48.

 

Animacje kostiumów

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011