(…) Bryll pokazuje w „Kurdeszu” podstawowe sytuacje życia społecznego w Polsce, rejestruje postawy moralne wobec rzeczywistości, w której żyjemy, działamy. (…)

(…) Bogdan Hussakowski zbudował przedstawienie zgrabne, lekkie, kładąc nacisk na stronę widowiskową i elementy ludyczne sztuki Brylla. Ufarsowił i odpatetycznił tekst „Kurdesza” ustawiając większość scen w konwencji komedii i operetki. Przerysowywał i deformował obrazy posługując się metodą groteski i karykatury. Dzięki tym zabiegom pogłębił tragizm Brylla. Pokazał bezradność literatury – wszelkiej literatury wobec świata widzianego, w tym wypadku świata jałowych uniesień, brutalnego egoizmu, czapkowania, padania na twarz, świata marniejącego w inercji, czekającego na znaki. Hussakowski pamięta zawsze o jednym: że „Kurdesz” stanowi propozycje teatru poetyckiego, że „mały realizm” jest jego wrogiem i, że słowo w teatrze współczesnym nie potrafi przekazać wszystkiego, że celniejszym od niego narzędziem stał się gest, ruch, mimika. Stąd to częste u Hussakowskiego odwoływanie się do muzyki, śpiewu, pantomimy. (…)

(…) Kulturą mówienia, umiejętnością wydobycia z tekstu Brylla ładunku ironii, sarkazmu i drwiny wyróżniają się przede wszystkim Andrzej Kozak (K) i Wojciech Pszoniak (B).

Znakomita scenografia Wojciecha Krakowskiego, eksponująca drzewo i słomę jako podstawowe tworzywo budowania obrazu scenicznego. Nie tylko ilustrująca, ale także interpretująca samodzielnie tekst teatralny, naprowadzająca widza na właściwe jego rozumienie.

Bronisław Mamoń, „Kurdesz”, Tygodnik Powszechny 1969, nr 39.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl