Przedstawienie:

Cichy Don

Autor: Michaił Szołochow przedstawienia tego autora >

Reżyser: Lidia Zamkow przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Lidia Minticz przedstawienia tego scenografa > Jerzy Skarżyński przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Fomin: Jerzy Nowak przedstawienia >

Dunia Mielechowa: Margita Dukiet przedstawienia >

Aksinia Astachowa: Izabela Olszewska przedstawienia >

Michał Koszewoj: Tadeusz Jurasz przedstawienia >

Prochor: Andrzej Buszewicz przedstawienia >

Prowadzący : Leszek Herdegen przedstawienia >

Pantielej Mielechow: Marian Słojkowski przedstawienia >

Matka : Krystyna Ostaszewska przedstawienia >

Grigorij Mielechow: Ryszard Filipski przedstawienia >

Pietro Mielechow : Jerzy Stanek przedstawienia >

Pietro Mielechow*: Józef Morgała przedstawienia >

Natalia : Alicja Kamińska przedstawienia >

Daria : Jolanta Hanisz przedstawienia >

Mitrij Korszunow: Marek Dąbrowski przedstawienia >

Iwan : Kazimierz Fabisiak przedstawienia >

Generał : Tadeusz Wesołowski przedstawienia >

Buńczuk : Wojciech Ziętarski przedstawienia >

Dziad Korszunow: Józef Dwornicki przedstawienia >

Karczmarz : Roman Wójtowicz przedstawienia >

Szef sztabu: Zdzisław Zazula przedstawienia >

Oficer dyżurny: Czesław Łodyński przedstawienia >

Robotnik - Agitator: Michał Żarnecki przedstawienia >

Żołnierz Aleksander: Jerzy Sopoćko przedstawienia >

Stara kobieta: Halina Gallowa przedstawienia >

Młoda kobieta: Krystyna Maciejewska przedstawienia >

Matka żołnierzyka: Krystyna Brylińska przedstawienia >

Dziewczynka : Małgorzata Jakubiec przedstawienia >

Wachmistrz : Roman Wroński przedstawienia >

Opryszek : Bronisław Cudzich przedstawienia >

Starszy żołnierz: Zbigniew Śluzar przedstawienia >

Żona karczmarza: Zofia Markowska przedstawienia >

Beznosy dziadek : Józef Daniel przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

 

(…) Lidia Zamkow zbudowała scenariusz sztuki według powieści Szołochowa w 12 obrazach. (…) Zamkow pragnęła zachować tło epickie „Cichego Donu”. Ale jednocześnie była zmuszona to tło poszatkować. Stworzyć dla niego pozory, ramki i namiastki. Adaptacja uwypukla dramat Mielechowych, a zwłaszcza Grigorija – człowieka zagubionego wśród „Czerwonych” i „Białych”. Z jego namiętnościami, konfliktami rodzinnymi. Drapieżnie, choć naskórkowo. Równocześnie spektakl powinien akcentować humanistyczny ton. Akcentuje. To się udało. (…) Sugestywną malarsko klamrę widowiska stworzyła para scenografów: Lidia Minticz i Jerzy Skarżyński we wstępnym i ostatnim obrazie lasu słoneczników, który zmienia się na końcu w las obumarłych, spalonych badyli. W ogóle scenografia stanowiła mocną stronę spektaklu. (…)
 
Jerzy Bober, Cichy Don, Gazeta Krakowska 1964, nr 98.
 
(…) Dzieło Szłochowa transkrybowała Lidia Zamkow na sztukę Brechta. Jest to wartko przepływający potok epizodów, opatrzonych sentencjami, przedzielanych w punktach zwrotnych śpiewami rapsoda, który patronuje jakby tokowi opowieści. Wierność szczegółów idzie tu w parze z umownością natury poetyckiej; sytuacje węzłowe mają skłonność do metaforycznego skrótu i symboliczności. Całość zmierza ku wymowie publicystycznej. (…) „Cichy Don” Zamkow jest tworem zaciekłym, w którym czuć – rzekłbym – wibrację nerwów. I bardzo oczywiście nierównym. Lwi pazur reżysera nie wszędzie drapie z równą ostrością. Obok scen świetnych, jak ta, zatytułowana „Na wezwanie cara”, której rangę podniosło aktorstwo T. Wesołowskiego oraz pomysł z żywą orkiestrą na scenie, albo inna, zatytułowana „Papierowy wiatr”, gdzie w krajobrazie zniszczenia, pełnym fruwających kartek, Herdegen czyta listy bohaterów i śpiewa songi – jest kilka scen jakby niedoformowanych. (…)
 
Ludwik Flaszen, Cichy Don, Echo Krakowa 1964, nr 101.

Animacje kostiumów

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011