[…] Spotęgowana umowność to wielki atut tej inscenizacji. Choć mowa jest o pogoniach na stepach, czy bijatykach u bram klasztorów, siłą napędową akcji jest prawie wyłącznie sfera słowa. Świat starosty kaniowskiego, tak pełen nieprawdopodobnych przygód, rozgrywa się w wybudowanej na scenie, pustej, drewnianej, klaustrofobicznej przestrzeni. Postaci ukazują się, po dwie lub trzy, niczym w szopce, poczym znikają, porzucając swoje role, by za chwilę pojawić się w kolejnych. Nikt historii wielmoży na Ukrainie nie traktuje z powagą, aktorzy bardziej "odgrywają" przed nami swoje przygody, niż w istocie je przeżywają. Czynią to z dystansem, najczęściej w sposób przerysowany czy groteskowy. To bardzo zabawne, choć w istocie smutne przedstawienie. […]

Justyna Nowicka, Portret Sarmaty w karykaturze, Rzeczpospolita, nr 75.

[…]Maria Spiss nie ocenia Potockiego, nie stara się też połączyć naszej epoki z tamtymi czasami i wskazać pokrewieństw myślenia czy postępowania. Ciekawi i bawi ją raczej obcość i dziwność tego świata krewkich szlachciców w kontuszach, wiejskich dziewoi, gwałtownych kozaków, żydowskich cyrulików, porwań, kontraktów, leżenia krzyżem, niezrozumiałych dziś obyczajów. […]

Joanna Targoń, Ci dziwni Sarmaci, Gazeta Wyborcza, nr 75.

[…]Marii Spiss, która w Starym Teatrze przygotowała spektakl "Starosta kaniowski", tak naprawdę nie dziwią ani wygląd, ani obyczaje tytułowego bohatera, choć jej spektakl wyprodukowany został w cyklu "re-wizje sarmackie". Wręcz przeciwnie, mając głowę nabitą szkolnymi definicjami, określającymi schematycznie Sarmatę jako pijaka, raptusa, pieniacza, ale i patriotę, i pobożnego katolika, niczego tak naprawdę nie rewiduje. Za to sprawnie opowiada historię Mikołaja Bazylego Potockiego, szlachcica, który wsławił się tyloma fantazyjnymi historiami, że niejeden dawny pisarz chwycił za pióro, by przelać je na karty książek. […]

Magda Huzarska, Wąsy pana starosty nie zostały do końca zrewidowane, Polska Gazeta Krakowska, nr 78.

[…] Spiss wyreżyserowała zgrabny, lekki, naprawdę zabawny spektakl.[…] To ujmująca dowcipem i energią zabawa w teatr, gdzie zmiana nakrycia głowy pozwala przeistoczyć się w inną postać, a przestawienie ławy zmienia ją kolejno w konfesjonał i stół, wóz i mur zamku. […]

Anna R. Burzyńska, Sarmatyzm bezpieczny i niebezpieczny, Dwutygodnik. Strona Kultury, nr 3.

Fotografie

Fotografie (7)

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl