Przedstawienie:

Teatr Klary Gazul

Autor: Prosper Mérimée przedstawienia tego autora >

Reżyser: Mieczysław Górkiewicz przedstawienia tego reżysera > Władysław Krzemiński przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Lidia Minticz przedstawienia tego scenografa > Jerzy Skarżyński przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Dona Uracca /Niebo i Piekło/: Marta Stebnicka przedstawienia >

Don Andres Ribera /Karoca Świętych Sakramentów/: Kazimierz Witkiewicz przedstawienia >

Fray Eugenio /Sposobność/: Edward Dobrzański przedstawienia >

Kamila Perichole / Karoca Świętych Sakramentów/: Halina Kwiatkowska przedstawienia >

Baltazar: Józef Daniel przedstawienia >

Martinez: Jerzy Stanek przedstawienia >

Tomasz d' Esquivel: Roman Wroński przedstawienia >

Biskup Limy: Władysław Olszyn przedstawienia >

Fray Bartolomeo: Tadeusz Wesołowski przedstawienia >

Don Pablo Romero: Julian Jabczyński przedstawienia >

Rita: Małgorzata Jakubiec przedstawienia >

Dona Ximena: Ewa Wawrzoniówna przedstawienia >

Dona Irena: Krystyna Maciejewska przedstawienia >

Dona Franciszka: Barbara Bosak przedstawienia >

Dona Maria: Romana Próchnicka przedstawienia >

* rola dublowana

Sposobność

Dona Maria - Romana Próchnicka

Dona Franciszka - Barbara Bosak

Dona Irena - Krystyna Maciejewska

Dona Ximena - Ewa Wawrzoniówna

Rita - Małgorzata Jakubiec

 

Niebo i Piekło

Don Pablo Romero - Julian Jabczyński

Fray Bartolomeo - Tadeusz Wesołowski

 

Karoca Świętych Sakramentów

Biskup Limy - Władysław Olszyn

Tomasz d' Esquivel - Roman Wroński

Martinez - Jerzy Stanek

Baltazar - Józef Daniel

 

Opis:

 

(…) Reżyserował Mieczysław Górkiewicz przy współpracy Władysława Krzemińskiego. Próżno szukać dziury w całym. Spektakl, na szczęście, nie ześlizgnął się ku grotesce. Zachował tyle, ile trzeba – aby nie mącić czystości komediowej ironii, wypunktowanej bez pudła we właściwym miejscu. (…)
(…) Każda rola jest tu polerowana niemal do oślepiającego błysku. Ale dwie z nich są szczególnie efektowne. I od nich zależy komediowy kształt całego obrazu. To postać wicekróla i jego przyjaciółki. Kazimierz Witkiewicz grał podstarzałego adonisa, całkowitego ramola. Był to ramol wręcz doskonały, trochę przypominający kreacje Solskiego – ale też owa ramolowatość, nieco paraliżowała swobodę gry partnerki, Haliny Kwiatkowskiej – która musiała się dostroić do stylu Witkiewicza. Myślę, że z pewnością szkoda dla tzw. krwistości akcji. Tym niemniej w scenie awantury z zazdrośnikiem błysnęła ognistym temperamentem i przekonywającym aktorstwem, by przejść do zupełnie odmiennej sytuacji wobec dostojników kościelnych, gdzie przeważały tony miękkie – uległości i lisiej pokory. Jerzy Stanek dobrze rozegrał partię dworaka wpadającego w dołki, które kopał pod innymi. Władysław Olszyn był biskupem, zaś Roman Wroński – licencjatem. Obu różniły stroje. Jako lokaj wystąpił Józef Daniel. (…)
Jerzy Bober, Diabelskie sztuczki, Gazeta Krakowska 1962, nr 154.
 
(…) Czarujące otoczenie sceniczne stworzyli niezawodni w tym gatunku teatralnym Skarżyńscy. Urok strojów kobiecych wywołał też westchnienia na widowni: gdybyż moda nasza przepisała coś podobnego choćby na jeden dzień w roku! Wydaje mi się, że Teatr Klary Glazul znalazł w scenografii Skarżyńskich najpełniejszy wyraz optyczny, mianowicie przez lekkie sparodiowanie teatralnego efektu, przy zachowaniu całego jego uroku. Zgaszona gama barw, niepozbawiona pensjonarskiego wdzięku, (w akcji klasztornej) zdradzała wykwintny smak kolorystyczny. (…)
Tadeusz Kudliński, Figlarz – ten Merimee, Dziennik Polski 1962, nr 152.

Animacje kostiumów

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011