Przedstawienie:

Gody życia

Autor: Stanisław Przybyszewski przedstawienia tego autora >

Reżyser: Wanda Laskowska przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Zofia Pietrusińska przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Wacław Drwęski: Zygmunt Józefczak przedstawienia >

Orlicz: Jerzy Stuhr przedstawienia >

Wanda, Stefania: Ewa Ciepiela przedstawienia >

Marcysia, Stefania: Elżbieta Willówna przedstawienia >

Janota: Jerzy Trela przedstawienia >

Hanka Bielska: Anna Polony przedstawienia >

Marcysia : Ewa Raczkowska przedstawienia >

Zofia : Barbara Bosak przedstawienia >

Żebraczka : Melania Sadecka przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

 

(…) Ponownie zaryzykował w tym sezonie Stary Teatr dając „Gody życia” w reżyserii Wandy Laskowskiej i scenografii Zofii Pietrusińskiej. Zaryzykował i – gdyby tak można powiedzieć – nostryfikował obecność Przybyszewskiego w teatrze współczesnym. Przedstawienie jest niewątpliwym sukcesem teatru i zespołu, chociaż tak bardzo odbiega od wszystkich aktualnie obowiązujących wzorów sukcesu. Znaleziono bowiem i wprowadzono na scenę ten odcień stylowości, a zarazem jakiegoś pół żartem, pół serio, który pozwala z zaciekawieniem i uwagą, a tylko w poszczególnych przypadkach z rozbawieniem, śledzić perypetie sceniczne autora, bohaterów, aktorów. „Gody życia” są autorską adaptacją dramatyczną powieści „Dzień sądu”, drugiego tomu cyklu „Synowie ziemi”. (…) Stylowość, która jest żartem – tak bym nazwał ton, jaki wydaje mi się najwłaściwszy i najciekawszy w tym przedstawieniu – zaczyna się już od scenografii. Pastelowe tło, różowe, lecz podniszczone mocno meble saloniku, a gdzieś, ni to w pokoju, ni na werandzie, powykręcane konarki uschniętych, rachitycznych drzewek. Jest salon, ale niezupełnie, bo trochę podrabiany, to od razu widać; jakby na realistycznym obrazku przeprowadził korektę ktoś ze szkoły symbolistów, a potem jeszcze zwolennik abstrakcji. Laskowska, podpisująca w programie również opracowanie dramaturgiczne, prowadzi przedstawienie w tym tonie, jaki – sama zapewne – poddała scenografii. (…) W „Godach” Przybyszewski napisał o kobiecie, której tragedią staje się niemożność wyboru pomiędzy miłością do dziecka a kochankiem. Sztafaż okropny i melodramatyczny. Ale… przedstawienie słusznie akcentowało to, co jest poza nim: prawa społeczne i konwenanse, które nie pozwalają człowiekowi na pełną realizację jego autentyczności, lecz zmuszają go do obłudy, kłamstwa, niemoralności. (…)
 
Zygmunt Greń, Demon Przybyszewskiego, Życie Literackie 1972, nr 50.

Animacje kostiumów

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011